کربلایی کرم کرمی ازاد
مرحوم کرم کرمی ازاد که با نام ملا کرم شناخته شده است ، به عنوان پیر غلام ملی ، مرثیه خوان و تعزیه گردان اهل بیت یاد می شود.
کرم کرمی ازادکرم کرمی ازاد در سال 1401
نام تولد : کرم کرمی ازاد
نام های مستعار : ملا کرمزاده
: 10 مهر 1309درگذشت : 14 مرداد 1402 (19 محرم الحرام) 93 سال
مدفن : قطعه هنرمندان آرامستان بهشت صادق بوشهر
محل زندگی: بوشهر
شغل: شرکت اعتمادیه ، صیادی
فعالیت های دینی: مرثیه خوان و تعزیه گردان
نام پدر : مرحوم علی باش
همسران : مرحومه بیگم منصوری نژاد
فرزندان : بمانجان ، علی ، عبدالحسین ، عبدالحسن و محمددین: اسلام
مذهب : شیعه
فقه : امامیه
عقیده : اصولی
زمینه ها : فقه ، تفسیر ، حدیث ، فلسفه و عرفان
استادان : شهید شیخ ابوتراب عاشوری و حاجی احمدی پورمختصری از زندگینامه مرحوم ملا کرم
کربلایی کرم در سال ۱۳۰۹ ه ش در محله لیل بحرینی دیده به جهان گشود.کربلایی کرم در سال ۱۳۰۹ ه ش در محله لیل بحرینی دیده به جهان گشود. ملاکرم ۶ ساله بود که پدرش (مرحوم علیباش) دار فانی را وداع گفت. مادرش (مرحومه مکیه) ۲ سال پس از فوت همسرش با مردی دیندار و مومن به نام حاج خیراله نوری فیروزی ازدواج میکند. ملا کرم در نوجوانی با درک مشکلات معیشتی خانواده مشغول به چوپانی و کار در شرکت اعتمادیه (ریسندگی) شد. در نوجوانی بود که با ثبت نام در کلاس های اکابر به تقویت سواد خود میپردازد ، که گرایش قابل ملاحظه ای به دین در خویشتن احساس میکند.طولی نمیکشد که بزرگان محل تحت تاثیر ، تسلط بر گفتارش قرار میگیرند. ملا کرم با ابتکار عمل بزرگان محل در راه مرثیه خوانی و سخنرانی قرار میگیرد. سرانجام وی نیز همراه با مرحوم کرم میرشکاری (دیگر واعظ خوشنام و همدوره ای خود) در لیل بحرینی و در مکانی که با ابتکار عمل و سناریوی تنظیمی از سوی حاجی احمدی پور (از بانیان مسجد لیل در آن زمان ) برای متکاهای زیادی که به عنوان مستمعین (مردم حاضر در مسجد) به دیوار تکیه داده شده اند شروع به خطابه و روضه خوانی میکنند تا هم بر استرس خویش غلبه نمایند و هم ضعف های خود را شناسایی و برطرف کنند . در ۱۸ سالگی با مرحومه بیگم منصوری نژاد ازدواج کرد. او در جوانی برای امرار معاش به شغل صیادی و سنگ شکن میپردازد. با گذشت چندین سال وی آموخت که برای تاثیر گذاری و قرار گرفتن در قلوب مردم نیازی به ترویج خرافات ندارد بلکه بدون خود بزرگ بینی ، حرف و عمل را باید در یک راستا قرار داد و از ریاکاری پرهیز نمود. با گذشت زمان وی به واعظی خوش صدا و خوشنام در سطح بوشهر تبدیل میگردد. البته ناگفته نماند که وی از کودکی با مشکلات زیادی مواجه بود که یکی از آن ها مبتلا شدن به بیماری حصبه در کودکی بوده که از اطرافیان ترد شده و او را قرنطینه کردند . در اوج ناباوری با دارو های محلی به زندگی خویش باز میگردد. طبق گفته ملاکرم وی پدر ۹ فرزند بوده که چهار تن از فرزندان خود را به دلیل بیماری از دست میدهد. او در سالهای جنگ هشت ساله که سه تن از فرزندان خود را (علی ، عبدالحسن ، محمد) به جبهه های نبرد میفرستد ، عبدالحسین هم با اِصرار فراوان و مخالفت ملاکرم به دیدار برادران خویش میشتابد و هیچ وقت به خانه باز نمیگردد. در سال ۱۳۷۰ ه ش ملاکرم همسر خود را از دست می دهد. پس از آن مشغول به کار در شرکت تساء (راه سازی باند فرودگاه) میشود. کربلایی کرم در سالهای اواخر عمر خویش بارها به عنوان پیر غلام حسینی و چهرهء ماندگار مرثیه خوانی و تعزیه گردان در عرصه ملی تقدیر شد و بعنوان چهره ماندگار در عرصه منبر و روضه خوانی در اجلاس بین المللی خادمان اهل بیت در سال ۱۴۰۱ با هدف ارج نهادن به ۷۵ سال تلاش بی وقفه انتخاب شد. آخرین سفر برای اولین بار ملاکرم به دیدار عشق ، سید سالار شهیدان ، زیارت اباعبدالله الحسین(ع) همراه فرزندش محمد به کربلا میرود. همان سفر بود که روح خویش را از این دنیا وداع کرد و او را برای دیدار اربابش آماده کرد. سه روز پس از باز گشت ملاکرم از سفر در فرودین ماه سال ۱۴۰۲ وی در حیاط خانه بدلیل ناتوانی پای خود ، زمین خورد و از ناحیه پا آسیب میبیند و پس از انتقال ملاکرم به بیمارستان و عکس برداری ،او نیاز به تعویض مفصل پیدا میکند و عمل میشود ولی دیگر پاهای خویش توان راه رفتن ندارد ، خانه نشین میشود و بدلیل تحرک نداشتن و بیماری های زمینه ای از جمله نارسایی کلیوی و مشکلات ریَوی و عفونی ۹ مرداد ماه ۱۴۰۲ به بیمارستان منتقل میشود و پس از ۵ روز (۱۴ مرداد ماه) در بخش مراقبت های ویژه ساعت ۲۳:۴۶ دعوت حق را لبیک میگوید.
