زهرا رهبرنیا، استاد دانشگاه و داور بخش تعاملی جشنواره، درباره هنرهای تعاملی توضیح می دهد: آثار تعاملی از موزه ها و نمایشگاه ها به سطح شهر می آیند و جنبه عمومی پیدا می کنند. در واقع این هنر از هنرهای مدرنی که مخاطبانش فقط نخبگان و خواص هستند فاصله دارد و حالت مردمی تری به خودش گرفته است.
به گفته او هنر تعاملی، مردم را به تکمیل اثر و حرکت در فضای هنری که طراحی شده است فرا می خواند و افراد را با خودش درگیر می کند.
این استاد دانشگاه درباره آثار رسیده به این دوره از جشنواره بیان می کند: کمیت شرکت کنندگان در این بخش مقبول بود، اما کیفیت آثار چندان انتظار داوران را برآورده نکرد. برخی از آثار از کارهای خارجی که تناسبی هم با فرهنگ ما ندارد کپی شده و از لحاظ اصالت زیر سؤال بودند. برخی آثار دیگر هم به وجه تعاملی آن چنان که باید توجه نداشتند. ازاین رو پنج اثری که تا حدی پذیرفتنی بودند برای تشویق طراحانشان با نظر هیئت داوران انتخاب شدند.
او درباره رویکرد محتوایی آثار رسیده به جشنواره نیز می گوید: بیشتر آثار سرگرمی و از عنوان های گفته شده در فراخوان دور بودند. البته آثاری داشتیم که به موضوع زیارت پرداخته اما نتوانسته بودند حق مطلب را ادا کنند.
رهبرنیا ادامه می دهد: البته باید از شهرداری مشهد که توانسته است افرادی پرانگیزه را به وسط این مسابقه بکشاند، قدردانی کرد. این حرکت هنری بسیار جذاب است ولی لازم است که آثارش از نظر کیفی کمی بهبود پیدا کند. البته شهرداری مشهد نیز در این بخش کارگاه های آموزشی برگزار کرده که بهتر است بیشتر شود.
او با اشاره به تدریس دروس مرتبط با هنرهای تعاملی در مقطع دکتری دانشگاه خاطرنشان می کند: فراخوان جشنواره باید به صورت گسترده تری در خارج از مشهد منتشر شود و به دست دانشگاه های تهران هم برسد تا افراد مجرب تر و حرفه ای تری در این رویداد شرکت کنند. برای مثال دانشجویان خود من که درس این موضوع را خوانده اند از برگزاری جشنواره هنرهای شهری مشهد اطلاعی نداشتند. اگر بتوان این دانشجویان را به حضور در جشنواره ترغیب کرد، قطعا کیفیت آثار بهتر خواهد شد.
این استاد دانشگاه تأکید می کند: با وجود آنکه مخاطبان این چیدمان های شهری عموم مردم هستند ولی بازهم باید در طراحی آن ها از دانش هنری و خلاقیت بهره گرفته شود.
رهبرنیا با تأکید براینکه بخش هنرهای تعاملی قابلیت بسط به کل کشور را دارد می گوید: با وجود اینکه سال هاست بحث هنرهای تعاملی در کشور تدریس می شود ولی هیچ وقت این موضوع اجرایی نشده، به طوری که می توان گفت مشهد اولین شهری است که در اجرایی کردن هنرهای تعاملی پیش قدم شده است. از این رو من دائما به مسئولان جشنواره توصیه می کنم اجازه دهند جشنواره در خارج از مشهد هم پر و بال بگیرد و افراد مختلف پای کار بیایند.
او درباره اهمیت هنرهای تعاملی نیز بیان می کند: هنر تعاملی در درمانگری، ایجاد نشاط و تقویت حس تعلق به شهر بسیار مؤثر است و در همه دنیا امتحانش را پس داده است، البته به شرطی که واقعا تعاملی باشد؛ چون برخی آثار رسیده به جشنواره هنرهای شهری مشهد به هیچ وجه تعاملی محسوب نمی شدند.